Wyszukaj
Zmień rozmiar czcionki
Wersje kontrastowe
Dr Anna Korlak-Łukasiewicz, adiunkt, absolwentka Wydziału Nauk Pedagogicznych Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Zielonej Górze, z wykształcenia pedagog. Doktorat w naukach humanistycznych w dziedzinie pedagogiki uzyskała w grudniu 2009 roku na podstawie rozprawy „Rozwój zawodowy pracowników socjalnych okresu zmian systemowych pomocy społecznej w latach 1990-2000” na Wydziale Nauk Pedagogicznych i Społecznych Uniwersytetu Zielonogórskiego.
Zainteresowania naukowe skupia wokół zagadnień związanych z rozwojem zawodowym pracowników socjalnych. Interesuje się skutecznością pomocy społecznej, przemianami zawodu pracownika socjalnego po roku 1990 oraz wypaleniem zawodowym w obszarze tej profesji. Aktywnie także zajmuje się szukaniem rozwiązań i form pomocy związanych ze wspieraniem osób w procesie żałoby po stracie bliskich. Brała udział i pełniła funkcję opiekuna modułowego zespołu I w ramach realizacji projektu badawczego „Życie Lubuszan. Współczesność i perspektywy” sierpień 2011-lipiec 2012 finansowanego przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
Od 2009 roku jest członkiem Wydziałowej Komisji ds. Jakości Kształcenia. W ramach działań prowadzonych w Katedrze odpowiada za przygotowanie obciążeń dydaktycznych dla pracowników Katedry. Ze studentami kierunku praca socjalna w ramach przedmiotu projekt socjalny prowadzi działania pomocowe realizowane poza uczelnią. W roku akademickim 2015/2016 zrealizowany w ramach tego przedmiotu projekt „Nowy dom – nowe życie”, został nominowany do konkursu „Społecznik Roku 2016” organizowanego przez Wojewodę Lubuskiego. Za osiągnięcia organizacyjne otrzymała nagrodę Rektora Uniwersytetu Zielonogórskiego w roku 2012 i 2016. Zaś w roku 2015 nagrodę zespołową III stopnia przyznaną przez Rektora Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu za publikację „Problemy współczesnego dziecka. Wybrane aspekty”.
Od 2010 roku jako wolontariusz w hospicjum im. Lady Ryder of Warsaw w Zielonej Górze prowadzi grupę „Wsparcie po stracie” dla osób przeżywających żałobę po śmierci bliskich. Jest założycielką i współprowadzącą grupy. Wspólnie ze studentami Wydziału Pedagogiki, Psychologii i Socjologii organizuje w hospicjum zajęcia świetlicowe dla dzieci osieroconych, a także przygotowuje dla nich niespodzianki z okazji Dnia Dziecka czy Mikołajek.
Jest autorką publikacji z zakresu pomocy społecznej. Wraz z Magdaleną Zdaniewicz współredagowała „Wsparcie społeczne w sytuacji kryzysowej”, Zielona Góra 2016.
Ważniejsze publikacje:
Prywatnie jest szaloną mamą uzdolnionej muzycznie córki i wraz z nią realizuje wszystkie nieszablonowe projekty we wspólnym spędzaniu czasu wolnego. A gdy jeszcze zostanie jakaś wolna chwila to czyta, praktycznie wszystko co wpadnie w jej ręce.
Motto życiowe: Pomagając innym, pomagasz i sobie.
Dr Elżbieta Lipowicz, adiunkt – absolwentka Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Zielonej Górze; magisterium z zakresu pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej; w 2001r. uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki na Uniwersytecie Zielonogórskim na podstawie rozprawy: Wzory działalności zawodowej pracowników socjalnych ośrodków pomocy społecznej – opis i uwarunkowania.
Swoje zainteresowania badawcze skupia na zagadnieniach pracy socjalnej z rodziną wykluczoną i rodziną w kryzysie. Efektem tych zainteresowań jest monografia Praca socjalna z rodziną. Diagnoza-Projektowanie-Zmiana (2014) oraz szereg publikacji poświęconych zagadnieniom mediacji rodzinnych.
Ważniejsze publikacje:
Za osiągnięcia naukowe w 2014 r. uzyskała nagrodę I stopnia Rektora UZ, zaś w roku 2016 za osiągnięcia organizacyjne nagrodę zespołową I stopnia.
Członek grupy sterującej i opiekun modułu w partnerskim projekcie badawczym realizowanym przez Uniwersytet Zielonogórski i Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego „Życie Lubuszan. Współczesność i perspektywy”.
Mediator rodzinny w Ośrodku Mediacyjno-Doradczym w Zielonej Górze, członek założyciel i były prezes Zielonogórskiego Stowarzyszenia Mediatorów „Batna”. Autorka i koordynatorka wielu programów na rzecz popularyzacji idei mediacji rodzinnej w województwie lubuskim. Członek Zespołu ds. Opracowania Strategii Polityki Społecznej w Województwie Lubuskim do 2011 roku.
Zainteresowania pozanaukowe: turystyka górska, rowerowa, narciarstwo, dobra literatura.
Motto życiowe – zmienia się w zależności od okoliczności.
Dr Ewa Szumigraj, adiunkt. Absolwentka Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. T. Kotarbińskiego w Zielonej Górze, kierunek: pedagogika w zakresie pracy socjalnej, magisterium (1997 r.) z zakresu pedagogiki, poradnictwa. Stopień naukowy doktora uzyskała w roku 2007 na podstawie rozprawy pt. „Strategie radzenia sobie matek osób uzależnionych od narkotyków”, promotor: prof. dr hab. Alicja Kargulowa. Absolwentka studiów podyplomowych z zakresu poradnictwa i edukacji seksualnej na Uniwersytecie Opolskim, oraz licznych szkoleń i kursów z zakresu poradnictwa i terapii.
Zainteresowania badawcze skupia wokół poradnictwa i poradoznawstwa, fenomenu zaradności. Realizowane projekty własne: badanie społecznych sieci wsparcia, poradnictwa w warunkach pozornie nie sprzyjających działaniom o charakterze wsparcia.
Członek Naukowego Towarzystwa Poradoznawczego (NTP), oraz Lubuskiego Towarzystwa Naukowego. Współpracuje z kilkoma organizacjami pozarządowymi, w tym z Towarzystwem Rozwoju Rodziny, w którym pracuje jako doradca w Punkcie Konsultacyjno- Diagnostycznym w zakresie HIV, szkoleniowiec i terapeuta.
W latach 2010- 2011 – opiekun Koła Naukowego Poradoznawców i Terapeutów WSPAK.
Indywidualna Nagroda Rektora UZ, II stopnia, za rok 2010/2011, zaś w roku 2016 nagroda zespołowa I stopnia za osiągnięcia organizacyjne.
Ważniejsze publikacje:
Publikuje pod podwójnym nazwiskiem: Ewa Trębińska-Szumigraj.
Prywatnie interesuje się muzyką jazzową, ogrodnictwem. Jej pasją są biegi długodystansowe: dystanse 10km – 100+ km, biegi uliczne, górskie, na orientację. Dwukrotna zdobywczyni 3 miejsca w kategorii kobiet K40 w Ultramaratonie Karkonoskim: dystans mini 21 km (2014) i dystans ultra 52 km (2015). Finalistka Ultramaratonu Nowe Granice 103 km (2016) w Zielonej Górze.
Motto życiowe, maksyma credo: Ciesz się każdą chwilą, ta chwila to twoje życie.
Dr Marcin Szumigraj, adiunkt, absolwent Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego z wykształcenia pedagog. Doktorat w dziedzinie nauk humanistycznych uzyskał w roku 2007 na podstawie rozprawy Dwa poziomy poradnictwa kariery na Wydziale Nauk Pedagogicznych i Społecznych Uniwersytetu Zielonogórskiego.
W podejmowanych badaniach koncentruje się na społecznej funkcji poradnictwa oraz mechanizmach jego funkcjonowania. Zajmuje się badaniami poradoznawczymi, ze szczególnym uwzględnieniem uwarunkowań kulturowych w organizacji pomocy społecznej. Interesuje się efektywnością i skutecznością pomocy społecznej, rozwojem zawodowym pracowników socjalnych. W badaniach wykorzystuje głównie strategie jakościowe (metodę dokumentarną, analizę treści, metodę biograficzną). Brał udział w projekcie badawczym Życie Lubuszan 2012.
Jest członkiem Stowarzyszenia Doradców Szkolnych i Zawodowych RP, Towarzystwa Rozwoju Rodziny, Lubuskiego Towarzystwa Naukowego. Jest także członkiem-założycielem Naukowego Towarzystwa Poradoznawczego, w którym przez pierwszą kadencję pełnił funkcję wiceprzewodniczącego. Był koordynatorem wydziałowym Festiwalu Nauki w latach 2009-2011, sekretarzem organizowanych wraz z Zakładem Animacji Kultury i Andragogiki Letnich Szkół Andragogów i Poradoznawców w latach 2008 – 2015 r., współorganizował III Transdyscyplinarne Spotkania Badaczy Jakościowych w 2014 r. Za osiągnięcia organizacyjne otrzymał nagrodę Rektora Uniwersytetu Zielonogórskiego za rok akademicki 2009/2010, zaś w roku 2016 nagrodę zespołową.
Od 2011 roku pracuje także w Rodzinnym Ośrodku Diagnostyczno-Konsultacyjnym (obecnie Opiniodawczym Zespole Sądowych Specjalistów) w Sądzie Okręgowym w Zielonej Górze. Jest autorem publikacji z zakresu poradoznawstwa, poradnictwa kariery, pomocy społecznej. Wraz z Ewą Trębinską-Szumigraj i Darią Zielińską-Pękał współredagował Rocznik Lubuski T. 41 cz 1. W poszukiwaniu dróg i inspiracji.
Ważniejsze publikacje:
Prywatnie interesuje się historią najnowszą, socjologią, literaturą faktu, w wolnych chwilach jeździ rowerem.
Dr Daria Zielińska-Pękał, adiunkt. Absolwentka Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych na Uniwersytecie Wrocławskiem. Tytuł naukowy doktora w dziedzinie nauk humanistycznych uzyskała na Uniwersytecie Zielonogórskim (na podstawie rozprawy pt. Przekaz telewizyjny w odbiorze młodzieży gimnazjalnej). Związana jest ze środowiskiem poradoznawców.
Krytyce i analizie poddaje poradnicze treści kreowane w przekazach medialnych. Realizowała projekt badawczy pt. Poradnictwo zapośredniczone.
W 2016 roku otrzymała nagrodę zespołową I stopnia za osiągnięcia organizacyjne.
Jest członkinią-współzałożycielką Naukowego Towarzystwa Poradoznawczego (aktualnie wchodzi w skład zarządu). Jest członkinią Lubuskiego Towarzystwa Naukowego. Pracuje również w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej im Witelona w Legnicy na Wydziale Nauk Społecznych i Humanistycznych.
Jest nauczycielem mianowanym; ma 6-letnie doświadczenie w pracy na stanowisku pedagoga szkolnego. Współtworzyła m.in. projekt pt „Szkoła Trenera dla nauczycieli” (POKL, priorytet IX, działanie 9.4.). Była ekspertem do spraw metodyki w projekcie pt. „Nowoczesne rozwiązania w doradztwie zawodowym” (POKL, priorytet III, działanie 3.4). Jest współautorką narzędzia diagnostycznego i materiałów metodycznych wspomagających proces rozpoznawania predyspozycji i zainteresowań zawodowych uczniów i osób dorosłych (pt. Kalejdoskop kariery).
Związana jest też ze środowiskiem terapeutów. Ukończyła naukę w Szkole Pomocy Psychologicznej w zakresie procesu grupowego i terapii Gestalt we Wrocławiu. Jest członkiem Polskiego Stowarzyszenia Terapeutów Terapii Skoncentrowanej na Rozwiązaniach. Ukończyła podstawowy i zaawansowany kurs Terapii Skoncentrowanej na Rozwiązaniach; jest terapeutą w trakcie certyfikacji.
Ważniejsze publikacje:
Motto życiowe: „Nie wierzę w cuda, wierzę jednak, że cuda można sobie wypracować”.
